เคลาดิโอ รานิเอรี่ : การจากลาที่สวยงาม

23 กุมภาพันธ์ 2017 เคลาดิโอ รานิเอรี่ ถูกปลดออกจากตำแหน่งผู้จัดการทีม เลสเตอร์ ซิตี้ แบบที่ไม่มีใครคิดว่าจะเกิดขึ้น

    แต่หากดูกันจริงๆ ขณะนั้นผลงานของ เลสเตอร์ กำลังดิ่งลงเหว รั้งอันดับ 17 ของตาราง มีแต้มเหนือโซนตกชั้นแค่คะแนนเดียว ซึ่งมันก็มีน้ำหนักมากพอที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง 

อย่างไรก็ตาม พอนำมาชั่งกับสิ่งที่ รานิเอรี่ สร้างไว้เมื่อหนึ่งปีก่อนหน้า มันจึงดูโหดร้ายไปหน่อยกับสิ่งที่เขาเพิ่งได้รับ

อัตรา 5000/1 คือตัวเลขที่บ่อนรับพนันแบบถูกกฏหมายในประเทศอังกฤษ ตีค่าโอกาสของ เลสเตอร์ กับการเป็นแชมป์ลีก ฤดูกาล 2015/16 หรือจะเข้าใจแบบบ้านๆ คือไม่มีโอกาสเป็นไปได้แน่ที่จะเกิดขึ้น แต่ รานิเอรี่ ใช้เวลาปีแรกของตัวเองกับที่นี่ พา เลสเตอร์ ทะยานสูงเกินกว่าใครจะต้าน

หนึ่งฤดูกาลเต็มๆ ที่ รานิเอรี่ และลูกทีมจิ้งจอกสีน้ำเงิน ร่วมกันต่อสู้ ยืดหยัดบนหัวบัลลังก์ พรีเมียร์ลีก อังกฤษ 

ผ่าน 12 เกมแรก หลังเอาชนะ นิวคาสเซิล 3-0 พวกเขาทะยานขึ้นจ่าฝูง  ตอนนั้นหลายคนคิดกันว่า ไม่นานหรอกเดี๋ยวก็หล่นลงมา เลสเตอร์ ซิตี้ เป็นได้แค่จ่าฝูงชั่วคราวเท่านั้น

ทว่าพอเข้าสู่เดือนธันวาคม ชัยชนะที่ถือว่าสำคัญที่สุดของซีซั่น คือเกมชนะ เชลซี ที่เป็นแชมป์เก่า 2-1 และเป็นการส่งสัญญาณเตือนไปยังบิ๊กทีมที่ตามหลังมาว่า "พวกผมไม่ได้มาเล่นๆ "

ฤดูกาลล่วงเลยไปเท่าไหร่ แต่ฟอร์มของ เลสเตอร์ ก็ไม่มีวี่แววจะถอยลง จนวันที่ 2 พฤษภาคม ผลการแข่งขันที่สนามสแตมฟอร์ด บริดจ์ เป็นใจให้ "ทัพจิ้งจอกสีน้ำเงิน" การันตีแชมป์พรีเมียร์ลีก ฤดูกาลนั้น เมื่อ ท็อตแน่ม ฮอตสเปอร์ ทำได้แค่เสมอกับ เชลซี 2-2 และ เคลาดิโอ รานิเอรี่ ก็คว้าแชมป์ลีกสูงสุดได้เป็นครั้งแรกในชีวิต 

มันคือแชมป์พรีเมียร์ลีก ที่เขาจัดการเขี่ยบิ๊กทีมอย่าง แมนฯ ซิตี้, เชลซี, สเปอร์ส, อาร์เซน่อล, แมนฯ ยูไนเต็ด และ ลิเวอร์พูล กระเด็นออกไป แล้วจารึกชื่อ เลสเตอร์ ซิตี้ ลงบนทำเนียบแชมป์ลีกสูงสุดของอังกฤษ

หากเรื่องนี้คือ นิยายเล่มหนึ่ง รานิเอรี่ ก็ไม่ต่างอะไรกับผู้ประพันธ์ที่รังสรรค์ให้ตัวละคร "เดอะ ฟ็อกซ์" เดินหน้าสร้างความฝัน ก่อตัวเป็นร่าง คว้าแชมป์พรีเมียร์ลีก

 รานิเอรี่ กลายเป็นที่รักของแฟนบอล เลสเตอร์ นี่คือช่วงเวลาอันหอมหวานที่สุดในฐานะกุนซืออาชีพ รางวัลส่วนตัววิ่งเข้าหามากมาย โดยเฉพาะ รางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมแห่งปีของ พรีเมียร์ลีก และรางวัลโค้ชแห่งปีของ บีบีซี ซึ่งถือเป็นรางวัลเกียรติยศที่คนเป็นผู้จัดการทีมคนหนึ่งพึงจะได้

และภารกิจใหญ่สำคัญต่อมาคือ ฤดูกาลที่ เลสเตอร์ ได้ติดยศบนบ่าทั้งสองข้าง เรียกตัวเองได้เต็มภาคภูมิว่าเป็น "แชมป์เก่า" 

ทว่า นิยายภาคต่อฉบับนี้ กลับไม่สวยงามเหมือนฉบับแรกเลยสักนิด ในฐานะ "แชมป์เก่า" เลสเตอร์ ทุลักทุเล หาฟอร์มเก่งตัวเองไม่เจอ ตุปัดตุเป๋เซซัด ตลอดครึ่งซีซั่นแรก